เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้

ผมได้เจอแนวคิดของเด็กสองภาษา (Bilingual Child) ครั้งแรกจากหนังสือที่ชื่อว่า “เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้” และผมลองอ่านดูแล้วมีแนวคิดที่น่าสนใจหลายอย่างเลยจนผมตัดสินใจกับภรรยาว่าจะสอนภาษาอังกฤษให้ลูกตั้งแต่วันนี้ ^__^ (ฮึ่ม ลองดูสักครั้ง!!! แม้เราจะไม่ได้เก่งภาษาอังกฤษเหมือนเจ้าของภาษาก็ตาม lol) วิธีการสอนของผมทำตามแนวทางหนังสือ เรียกว่า “One Parent One Language” โดยผมจะเป็นคนที่พูดภาษาอังกฤษกับลูกเสมอ ส่วนภรรยาจะพูดภาษาไทยเสมอ

มีแนวคิดหลายอย่างที่ผมเห็นด้วยกับหนังสือเล่มนี้ครับ เช่น

• การสอนภาษาอังกฤษแบบคนไทยที่ให้ท่องจำศัพท์ ท่องจำ Grammar นั้นผิดหลักธรรมชาติ คนเจ้าของภาษาเค้าไม่ได้เรียนกันแบบนั้น! แต่เค้าเรียนรู้จากการใช้ในชีวิตประจำวันต่างหาก ลองคิดดูสิครับว่าเด็กไทยเรียนภาษาอังกฤษมาตั้งแต่อนุบาลมาจนจบปริญญาตรี ส่วนใหญ่ยังพูดภาษาอังกฤษไม่ได้อย่างช่ำชอง นั่นมันเวลาเกือบ 20 ปีเลยนะที่เราเรียนภาษาอังกฤษ! เฮ้ยมันต้องมีอะไรผิดในระบบการสอนภาษาแน่นอน
• พ่อแม่คือครูสอนภาษาที่ดีที่สุด เพราะพ่อแม่สามารถให้เวลากับลูกมากกว่าครูได้ และพ่อแม่ทุกคนมีความรักที่จะช่วยผลักดันให้สามารถสอนลูกให้เก่งภาษาได้สำเร็จ
• เด็กช่วงอายุแรก ไม่เกินหนึ่งปี+ สามารถเรียนรู้ภาษาอะไรก็ได้ เด็กจะจดจำภาษาได้ดี ลองนึกถึงพ่อแม่ที่เป็นคนละชาติกันครับ พ่อเป็นฝรั่ง แม่เป็นคนไทย ลูกจะสามารถเรียนรู้ทั้งสองภาษาได้ พูดกับพ่อเป็นภาษาอังกฤษ และพูดกับแม่เป็นภาษาไทย
• ภาษาอังกฤษเป็นภาษามาตรฐานที่กลายเป็นภาษาที่คนทั่วไปในเด็กยุคนี้เมื่อเติบโตขึ้นเค้าจะพูดได้กันหมด ถ้าเด็กคนไหนที่พูดไม่ได้จะกลายเป็นเด็กที่แปลกแยกไปเลยล่ะครับ ขาดโอกาสต่างๆมากมาย ผมยังคิดเสียด้วยซ้ำว่าปัจจุบันเด็กควรพูดได้อย่างน้อยตั้งแต่ 3 ภาษาขึ้นไปครับ

ลองดูผู้แต่งหนังสือ คุณพงษ์ระพี เตชพาหพงษ์ ให้สัมภาษณ์ในรายการชีพจรโลกดูครับ ผมว่าน่าสนใจมากเลยนะ 😀